Beep! Beep! –esan du Bilboko alkateak. –Hiru ordu pasatxo behar dira trenez honaino etortzeko. Eta autoarekin, aldiz, bi-edo; auto ilararen bat harrapatuta gehiago ez bada... –Ezin ditzakegu donostiarrak gugandik horren urrun utzi. –...beno. –Ez dago beste irtenbiderik. –Beep, beep! –Ez nago oso ziur, baina tira. Ongi da. Autobidearen proiektuari gure babesa eskainiko diogu. –Has gaitezen Durangotik Bilbora arteko tartearekin. –Hurra! Hurra!...
Batzutan, Bilbon barna paseoanibiltzeko egun ederrak izatendira. Hodeiek itzalik gabekohiria lagatzen dutenean. Etagustura joaten naiz, paseoan.Nahiz eta gehienetan jende gehiegi dagoen.Eta nik, hiri batek eskaintzen dizkidanbakardadezko mementoak ditut gustuko.Igande goizak, adibidez. Igande goizak, etabizikletan, askoz hobe. Mementoz, ez naizhurbildu igande goiz batez Bilbora bizikletan...
Elurrak autoaren aurreko kristala zuritzen zuen behin eta berriz; gero eta azkarrago, gainera. Eskuilen joan-etorria ez zen nahikoa azkarra, segundo bakar batez bada ere, kristala guztiz garbi ikusteko eta horrela, Oskarrek, joan-etorri bakoitzak uzten zion zirrikitutik begiratuta, ozta-ozta gidatzen zuen autoa, arrasto argiztatuan zehar. Ez zuen uste garaiz iritsi ahal izango zenik, baina laster alboratu zituen berandutzearen hasierako presa eta kezkak. Elurra aitzakia paregabea iruditu zitzaion hitzorduari ihes egiteko...
Atea. Aspaldian ez dio ate berdeari erreparatu. Pintura azal berria du. Xehetasun txiki horrek erakarri du bere arreta. Egunero amarenera bisita egiterakoan ikusten ez duen atea du aurrean. Biziberriturik. Ahaztua zuen ate horrek irekitzen zuen munduak han jarraitzen zuela. Bisitariaren zain. Aspaldi itzali ziren ate horren osteko ekonomika handiaren sugarrak. Etxeko guztien joan-etorriak, hizketaldiak, mutututako mundu zaharra irekitzen zuen ate harek. “Gartzianekoa”...
Larunbata, itzelezko mozkorra gainean. Aste osoan lan egin ondoren nekatuta nago, fisikoki indargabetuta eta psikikoki nazkatuta. Errutinatik aterako nauen vodka-limoia esku batean, ingurura begira nabil, nire edabe magikoa lurrera botako duen mozkorren bat ba ote dabilen aztertuz. Garestiegi daude konbinatuak horrelako amaiera bat emateko. Nire herrian behintzat. Sakelatik telefonoa atera dut; ahaztu egin zait jaso berri dudan mezuan esan didazuna. Ea beste behin. Mensajes; Bandeja de entrada: PARRA EGIN DUT MATTIA...
Bere olerkiak baino bere bizi-hitza gustatu zait. Joan Margarit zahartzarora iritsia ausentziaz eta ez egoteaz ari da, baita pozari buruz ere; nola bizitza eta nola poetaren baitan joandakoaren bizitza ere aitzina doan...
Sortu Tamaina Deskargak
2016-03-01 531.53 KB 558
MAIA URROZ ,Ainara "Nireak zugan, zureak nigan" HOT
Gogorra izan da maiteminez eta bakarrik poema sentsual eta erotiko hauek irakurtzea. Polita izango da poema bakoitza maite dudan horrekin irakurtzea! Antologia bat da poema-bilduma hau. 1968tik 2008ra bitarteko zenbait olerki erotiko hautatu dituzte Igor Estankonak, Edorta Jimenezek eta Josune Muñozek, tartean eurenak ere bai. Nirerik ez...
Sortu Tamaina Deskargak
2016-03-01 536.71 KB 579
MAIA URROZ ,Ainara "Bizipoza bizipenenetan barna" HOT
Ederra eta mamitsua Patxi Zabaletaren azken olerki-liburua; badira zenbait olerki eder, baina, bertzalde, badira bertze zenbait ez nituzkeenak olerki purutzat hartuko, politika poetikarekin nahasten den liburu honetan; halaber, denek dute oroi-minarekin bizirik segitzeko aldarrikapena...
Sortu Tamaina Deskargak
2016-03-01 62.13 KB 565
MAIA URROZ ,Ainara "Pozetik tristurara irrist eginez" HOT
Higitu ezinik irakurri diat poema-liburua. Ez zakiat ulertu dudan ala ez, baina ezin erran gustuko izan dudanik. Zur eta lur gelditu, hori bai! Etxea bizimodu oker batentzat hezurdura garestia ote? Arrazoia duk, bai, eta etxe zuzen horiek hutsik zeudek, ezen eta ba al zagok bizimodu zuzenik? Noka esaten dizkidak egiak, eta nik toka kontra egiten diat atzo bertan negarrez esnatu nintzelako, ez baita erraza eta gogorra baita akordatziaz ahaztea...