 |
GALTZERDI SUIZIDA
Mariasun Landa. Elkarlanean,2001
|
Augusto, un vello carpín que leva unha vida tranquila nun dos pés do carteiro Plinio, guíndase á rúa dende un cuarto piso para ver o mundo. E malia que toma esa decisión de converterse nun carpín suicida, cando lle saíu o primeiro burato na punta e logo de reflexionar fondamente, non sabe, en realidade, que a aventura de sobrevivir resulta difícil e perigosa. Mais é un carpín con sorte, e no camiño aprenderá, e descubrirá as cousas boas que a vida pode ofrecer.
Edo, Un vell mitjó que viu tranquil·lament en un dels peus del carter Plini, es llança al buit per veure món. I tot i que pren aquesta decisió després d'haver-ho reflexionat profundament, el cert és que no sap que l'aventura de sobreviure resulta difícil i força perillosa. Tanmateix, és un mitjó amb sort, i en el seu camí trobarà algú que li oferirà un món millor. Edo, bi hitzetan: Galtzerdi suizida. "Orain dela aste batzuk gertatu zen: laugarren solairutik bota nuen neure burua.” Hasierako esaldi indartsu horrekin hasten da liburua. Harrigarria, ezta? “Eta harrezkero gertatu zaizkidanak kontatu nahi nituzke hemen, niri bederen, sinestezinak eta harrigarriak iruditzen baitzaizkit". Laugarren solairutik bota egin baino lehen, Plinio mutilzaharrarekin eta anaiarekin bizi zen, ingelesa ikasi zuen… Laugarren solairutik bota egin ondoren, beste bizitza bati ekinen dio galtzerdiak. Bizitza horretan abentura ugari biziko ditu: arratoi ingeles bat ezagutuko du, Klotildearen eskuan jarriko da eta antzerkigintza ezagutuko du, gazte batzuek bahitu eta gladiadore lanetan jarduten behartuko dute, maisu gazte batek salbatuko du eta horri esker, ezer gutxi bada ere, Ezer gutxi galtzerdi dama ezagutuko du, maitasuna ezagutuko du. Idazleak giza sentimenduak dituen galtzerdi baten larruan sartzeko duen gaitasuna erakusten digu : “Ari naiz pixkanaka mundua ezagutzen” , “Plinioren oinetik ikusia nuen guztia mahaiaren bi hanka eta beste zapata eta galtzerdi batzuk ziren, zurezko zorua eta inoiz zangoren bat. Horretara mugatzen zen nire esperientzia...” Baita barazkiei, hots, alkatxofei bizitza propioa emateko ere “ Erreparatu al diezu alkatxofei? Oso hosto gogorrak dituzte kanpoaldean, eta haiek kendu beharra dago muinera iristeko, baina muina bizkotxoa bezain biguna da. Halaxe jokatu behar dugu guk ere, zer gertatzen zaigun edo zer sentitzen dugunean: hitz gogor, itsusi, alferrekoz egindako hostoak kendu behar dira, bihotzera iritsi arte.” Bai, Mariasun Landaren liburuaz ari gara, Galtzerdi suizida liburuaz. |
