Delfos-eko Orakulua
 |
||
| Argazkia: Izaskun Etxeberria |
-Bai, badakit eguraldi ederra nahi genuela, baina goizeko zazpiak dira, hogeita hamabi gradu daude, bi ordu daramatzagu martxan, eta autobus honetan ez dago aire egokiturik.-
- Oraintxe helduko gara, Belen.
- Eguzkiak jotzen duen aldean jarri gara, gainera.
- Zabal ezazu kurtiña.
- Ez dakit zeozertarako balioko duen.
- Bai, neska, gutxienez ez dizu aurpegian joko.
- Aurrekoak ez nau begi onez begiratu.
- Iparraldeko horiek eguzki bila etortzen dira eta.
- Baina, hau ez da eguzkia, hau sua da.
- Horiek urte erdia ilunean egiten dute, eta beste erdia hotzetan.
- Su bila datoz hona
- Su eta sexu bila, dena beroa nahi dute.
- Ba, bero honekin larrutan egitea da nahiko nukeen azken gauza.
- Beti daukazu aitzakiaren bat-
- Hara bestea. Lauren Bacall seduktorea bihurtu zaigu oporretan. Eta, urtean zehar, zer? Beti nekaturik baitzaude, larunbatetan ez bada.
- Beno, beno, dagoen beroarekin, eztabaidatzen hastea ere ez da atseginena.
- Bai, saia zaitez lo edo egiten, mingaina ere izerditan daukat eta.
- Oporretan lasai egotera etorri beharrean, izerdi patsez ari gara astebetean. Badaukat etxera joateko gogoa-
- Bai zera, ez lelokeriarik esan. Peloponesoko puntaraino etorri gara, Grezia klasikoko historiaren aztarnak ikustera. Ez al da hori nahi zenuena?
- Bai, bai, hori uste nuen.
- Zuregatik etorri gara hona; nik Marokkora nahi nuen, porrotxo batzuk hondartzan erre, te ona hartu, paisaia gorri bereziak ikusi, bereberrak agurtu, eta sandia handiak jatera.
-Zuk, ostera, ezetz, Greziako harri zaharrak ikustera nahi zenuela. Azken hiru hilabeteetan eduki nauzu interneten, tenplu eta aztarnen argazkiak begiratzen, eta ibilbideak asmatzen. Eta, orain?
- Ba, orain, ez dakit damutzen ari ote naizen. Beste zerbait gertatzen ez bazaigu, hauek izango dira igaro ditudan oporrik aspergarrienak.
- Zer nahiko zenuke, ba? Heraklito berpiztea, hitzaldiren bat emateko? Hau da hemen dagoena. Harri zahar eta turista ugari,
 |
| Argazkia: Izaskun Etxeberria |
kanpokoak barra-barra, denak argazkilari profesionalak, eta gu moduko ardi galduren batzuk.
- Benetan animatzen nauzu, zure esanekin.
- Neu ere pozik nagoelako da, maitea.
- Gehiegi igartzen zaizu, nonbait.
- Hara, heldu gara Delfos-era.
- Sekulako aparkalekua. Dena beteta. Nola etorri da hainbeste jende, goizeko zazpiak eta laurdenerako?
- Tourroperadoreak goiz ibiltzen dira…
- Dena japoniarrez beteta dago.
- Bai, eta, frantsesez, alemanez, norvegiarrez…Hemen denetarik dago.
- Orain bi mila urte bezala. Badakizu Delfos-ko orakulua munduko famatuena zela? Hona etortzen ziren merkatari eta erregeak, turismoa egin bitartean, etorkizuneko bisnissak ondo joango ote zitzaizkien galdetzera.
- Eta, orakuloak, asmatu egiten zien, ezta?
- Noski, beti.
- Nola ba?
- Niretzako, entzun nahi zutena esaten zielako, gehienetan.
- Horren truke jaten baitzuten, gainera.
- Pentsa, kontra egiten badiozu gerra handi bat prestatzen izugarriko zorrak egin dituen erregeari, zer gerta dakizuke?
- Ez da komenigarria inoiz boterearekin txarrean egotea.
- Etorkizuna igartzeko modu bat da.
- Ur botila hartu duzu?
- Bisera ere bai. Eguzkitarako betaurrekoak, krema, mangarik gabeko nikia.
- Bi ordu eman dizkigute.
- Oraingoan ez digute bitxien denda batera eraman behar?
- Ez, itxuraz, ez.
- Horietan bakarrik egoten da freskura apur bat.
- Eta erosteko tentazioa.
- Eta kumunak ere bai. Pixagurea daukat.
- Hor, autobusen atzean egin beharko duzu.
- Bilaidazu itzala, mesedez.
- Han museo antzeko bat dago. Hor, beste etxetxo txuri horien atzean.
- Begira atso zahar hori. Nola egingo du dagoenarekin beltzez jantzita irauteko?
- Ikusteak ere beroa ematen dit.
- Begira dago. Zerbait saldu nahiko dizu
- Etor zaitezte hona, gazteok.
- Zer nahi duzu, emakume?
- Ba al zenekien ingelesez, ba?
- Pixka bat.
- Eta niri ezer esan gabe?
- Oraindik nitaz gauza asko ikasi behar dituzu, Eneriztxo. Zer, urtebetean, eta nitaz guztia dakizulakoan?
- Emaidazu muxutxue, txolin hori, baina txikia, e? beroa dago eta.
- Zer esan dizu?
- Berak badakiela orakulua non dagoen…joan nahi badugu…
- Antzerkiren bat izango da, turistak engainatzeko.
-Zer dio orain?
- Benetan ari dela. Orakuluak jarraitzen duela, orain hiru mila urte bezala, eta etorkizuna asmatzen duela, beti.
- Zirrara egin dit. Ez dakit onerako, ala txarrerako.
- Joango gara berarekin?
- Ea arazoren baten sartzen garen.
- Temati ari da, sekretua dela dio, eta bikote gutxi batzuei bakarrik esaten diela.
- Bai, eta guri, kasualitatez, ezta? Azkenean zerbait saldu nahiko digute, ziur izan.
- Goazen, goazen, ea zer esaten diguten.
- Etxarte estuetatik joatea ere, misterio gehixeago jartzeko izango da?
- Bai. Eskuinerantz egin du.
- Gero eta ilunago dago.
- Isil zaitez, eta egin aurrera. Ate hartan sartu da.
- Hurbil zaitez poliki.
- Itxi egin da.
- Non dago atsoa?
- Ausartzen zara irekitzen?
- Bai, goazen, oraintxe hasi naiz ondo pasatzen eta.
- Ez egin zaratarik.
- Ez naiz ni izan.
- Oraingoan ere ez?
- Ate honek olioa behar du.
- Jadanik badakite sartu garela.
- Ba al daukazu metxerorik?
- Nola izango dut ba? Zortzi hilabete dira erretzeari utzi niola.
- Porrotxoak erretzen dituzu ba.
- Bai, baina noizbehinka bakarrik, besteek egindakoak.
- Ixooo! Ez dugu ezer ikusten, ez entzuten. Adi egon zaitez.
- Arduratzen hasia nago
- Arratsaldeon, Europar bikotea!
- Nor ote da hori? Duen jantziagatik, orduko apaiza dirudi.
- Horiek orakuluaren laguntzaileak izaten ziren.
- Hasi da antzerkia. Zer dio?
- Agur egiten ari zaigu, europarrei.
- Nola daki nongoak garen?
- Babalora guztiak Europakoak omen gara.
- Ongi etorri XXI. mendeko orakuluarengana.
- kandelak pizten ari dira.
- Hemen, zuekin, Delfos-eko Sibila. Orain hiru mila urte hasitako emakume igarleen ordezkari eta ondorengoa. Dena dakiena. Etorkizuna argituko dizuena.
- Hara, begira, han dator orakulua.
- Izter luzeak atzematen zaizkio erdi ilunean.
- Emakume ederra da, baina esango nuke ez duela perfil mediterraneorik.
- Ilehoria delako diozu?
- Eta alemanez egiten ari delako
- Alemanez ere badakizu?
- Ez.
- Orduan, nola…?
- Erne! honek ez du itxura onik eta.
- Utzidazue zuen begietara begiratzen, barnekoak ikusteko. Bikote gazte eta ederra zarete, zoriontsu itxurakoak. Urrunera etorri zarete oporrak pasatzera... Dirua sobera…
- Azkena izan ezik, orain artekoa ez da zaila asmatzen.
- Zer dio orain?
- Trantzean jarri da, buruari bueltak ematen, ahoa zabalik, aztoratzen hasi da.
- Neu ere bai.
- Hiru laguntzaile azaldu dira ilunean, eta bizkartzainak dirudite.
- Minik har ez dezan izango da, badaezpada.
- Ikusten dut, ikusten dut, bidaia pozgarri honetan laster sorpresa txar bat izan behar duzuela…
-Zer dio?
- Zerbait gertatuko zaigula. Ixo.
Ahotsa.-Hurbileko norbaitek ondasunak lapurtuko dizkizue, iluntasunaren babesean.
- Dirua daramazu?
- Bai, zergatik?
- Ez, ezer ez, galdetzearren. Ez dakidalako zenbat kobratuko diguten antzez saio honengatik.
- Hurbileko norbaitek ondasunak lapurtuko dizkizue, iluntasunaren babesean.
- Pentsatzen ari naizena bururatu zaizu?
- mmm… Zer ari zara pentsatzen?
- Sibila desagertu egin da. Kandelak itzali dituzte.
- Bakarrik gaudela ematen du.
- Ez dut uste, hor inguruan hainbat zarata sumatu ditut.
- Ez dut piperrik ikusten.
- Han argitxo bat, haserre itxurako burusoil gihartsu baten aurretik.
- Norbait gehiago ere badaukagu, atzean. Orakulua, ote?
- Sabelean sentitzen ari naizen gauza hotz hau, nik pentsatzen dudana izango da?
- Egon zaitezte geldirik, eta azkar bukatuko dugu!
- Jaso eskuak! Ekarri poltsak!
- Hauek ez ziren orakuluaren laguntzaileak, ezta?
-Nola ezetz? Laguntzaileak ziren. Bat eginda zeuden eta.
- Oinetakoak ez dizkigute kendu, behintzat.
- Goizean ez didazu ba esan aspertzen ari zinela bidaia honetan?
- Umorea ez dizute lapurtu, ala?
- Helduko al gara autobusera? Horixe bakarrik falta zaigu, orain, autobusa ere galtzea. Zu eta zure orakuluak!
- Hau inpresioa. Hau zori txarra.
-Dirurik gabe utzi digute. Bitxirik gabe, motxilarik gabe, eta urik gabe.
- Bai, baina kontura zaitez, orakuluak arrazoi zuen, maitea. Beti asmatzen du. Hiru mila urte eta gero ere…
- Mekaguen Delfos!
