Poesia

Luma berrien eleak
Luma berrien eleak
Luma berrien eleak
Luma berrien eleak
Luma berrien eleak
Luma berrien eleak
Luma berrien eleak
Star InactiveStar InactiveStar InactiveStar InactiveStar Inactive
 
 
pdf  
BURUHAUSTEETATIKO  ZAHARKALDIA
 
Urrezko ardi-larrua


Urrezko ardi-larruaren bila denok gara Jasonen argonauta.

Inoiz lortuko ez den urrezko utopiak,

besteekiko lehian,

lupus, otso bihurtu gaitu;

elkarrekiko aurkakotasunaren baleak gaitu irensten,

Jonasen lagun zen jainko juduak

askatuko gaituen itxaropenik gabe.


Burdin eta ispiluzko mundu hotz izugarrian

mailu uxatzailerik gabe, Thor norvegiarraren heriotza-ziurtagiria

eskuan dut,

eta oharkabean,

Eskizo, jainko unibertsal bihurtu dugula ohartzen naiz,

sinesgabetasunaren finkaezinean.

Bakardadeari beldur,

jainko berri ordezkatzaileen beharrari lotu gatzaizkio, berriz ere,

gorputz eta existentziarik gabeko arima,

garun eta elektra korrontearen emaitza lizuna,

Elektraren maitasun eragotzia,

gorotzetan uhertzen doan bitartean.


Autistek arrazoi dute

arrazoigabekeria ezkutuan ezkutatzen direnean,

arrazoigabekeria, ezkutuan, ezkutatzen dutenean,

hitza galduaz,

besteenganako sentimenduak galduaz,

berunezko ingurune astun eta galgarrian

bizitzak eman dizkien indar urrituak norberarentzako gordeaz,

iraupen jasangaitza,

zentzu askorik ez duten beste zenbait egoera bezala,

ziurtatzearren.


Urrezko ardi-larruaren bila galduak gara,

aingeru arruntak,

munduan desegindako jainko juduak

askatuko gaituen itxaropenik gabe.


Lana


Olagarroaren alegoriazko algara ergelak

eraldaketa kafkiarretan

natura, kaiku, kaiku ihar dira bihurtzen.

Hegan egiteko ere balio ez duten hegamotzek,

hega-mozleen mundura, boteretsu, habia guztietara abiatu nahi dute.


Aireratze leloa,

lelori lai lelo, leloa zara leloa

kontzientziaren ironia,

irudi onirikoen horitze zoria,

norberaren zuritze arrazionalak inkontziente beltza ezkutarazten du.


Sokrates azalzuriak sorturiko entitateen irudikapena

asto gorotzetan ordaindu du.

Tekné bizigabea, inoiz hilko ez den hutsune erailezinari

haginka ezin egin.


Olagarroaren alegoriazko algara ergelaren atzean

arnasestuka inoiz egongo ez den

zakil odoltsu epela, ezintasunean,

hitzetara loturiko lapiko koipetsua,

zentzugabeko diskurtso koherentea.

ezintasuna,  ezin eta asuna, astun,

lizunkeriaren errepresio teoriko gizarteratua.

Zein txindurri ausartu da, -dio Boterek-,  nire buru zefalopodoa

era horretan mingosten?


Adi!

Adi! Aditu!

Zenbat ustezko aditu potolok, kolorezko gorbaten atzean babesturik,

adierazi du,

dudarik gabe, epairik gabeko sententzia:

adi arazteko ahalmenik ez dagoela.

Adi-erazle guztiak,

iritzi iratzargarriak, lotaratu, lotu, lotarazi dituzte

soka mediatiko eta autozentsura irenstean.

Loturak adierazten dira banako bakoitzaren jokaera bikoitzean:

Kanten autoagintearen adierazte pendularra,

alde batetik bestera, beti ere toki berberaren berriemaile betierekoa;

Popper-en gizarte irekian,

gora begira jarririko laban zorrotzean,

oinutsik, ustezko hiritarrak, pausoz – pauso,

behatzak, banaka – banaka, galtzen ari dira,

bi aldetara, amildegietara erortzear.

Bitartean, gorteko asketan janari errazaren inguruan

narkotizaturiko hitz jarioek,

aho lardatsetan jariakor,

pentsamendu bakarrean, denak, adierazpen berdinak,

adierazpen berbera -berba era berberean,

egiteko askatasuna izango dute:

Bla, bla,bla ...ka,ka,ka,,,,kaka


Itxurakeria gordina

Itxurakeria gordina,

Kunderaren izakiantzeko arin, jasanezina,

azaleko gardentasunaren azpian,

ezer ere ez, ezereza, ezereza ere ez,

esnerik gabeko esnegain lodi eta koipetsua,

maskara irakinezina,

hutsunerik gabeko azalkeria hutsa.
 

Sentimendu eta sentipen estereotipatuen manifestazio plastiko,

azaleratze hotza.

Sakonerarik gabeko polietilenozko

plano bidimentsionala,

plano afin fina,

moral bikoitz eta estatu arrazoizko plano fin afinak,

amaigabeki, azpirik gabeko gainazalean hedatzen dira.
 

Izaterik gabeko amets,

edukirik gabeko bihurtu den balizko eta noragabeko bidaia astrala.

Gonazpiko urdin transluzidoaren azpian

ezer ere ez, ezereza, ezereza ere ez,

mutxurdinaren gozamen antsia alferrik galdua,

mutilzaharraren zakilaren azken bulkadaren bakardadea.

Nahi eztako nahigabea.

existentziarik gabeko subjektu sartriarra,

entitaterik gabeko irudikapena,

hazi emankorraren eman ezina,

gorputzik gabeko antzezpen liluragarri bezain helezina,

enborrari moztutako oina, oinaren oinaze,

ehortzi eta ondorengo min ukaezina.
 

Itsuaren ikusezintasun aldaezina,

koloregabetasun ulergaitza,

patuaren onartze estoikoa,

baretu beharreko ekaitza,

formula matematiko soila, modelagaitza,

errealitatetik ihes egina.
 

Esanahirik gabeko sinboloen zeinu zen mundu platoniko hilezkorra

deuseztatu ondoren

adierarik gabeko diseinu paregabeari,

Fenix hegalariaren betirako heriotzaren ondoren,

haren errautsak itzaliz,

eztarri lerdoetatik errauspena

Uholdeka dario:

Neu naiz.

Kristina Fernandez Irudiak

kristina fernandez

BABESLEAK

Laguntzaileak:

orkli

 

Mesedez! Webgune honek cookieak eta antzeko teknologiak erabiltzen. Informazio gehiago